- Ingenolmebutaat  (Picato®; hoofdstuk 15.12.), een molecule afkomstig van de plant Euphorbia peplus, wordt gebruikt onder vorm van gel voor de lokale behandeling van actinische keratose bij volwassenen (150 µg/g voor het gezicht; 500 µg/g voor de rest van het lichaam). Het werkingsmechanisme van ingenolmebutaat  is niet volledig opgehelderd. In de eerste week is er enkel irritatie ten gevolge van de applicatie, maar na 8 weken treedt vermindering van de actinische letsels op. Ingenolmebutaatgel mag niet op de slijmvliezen of rond de ogen aangebracht worden. Direct vergelijkende studies met andere lokale behandelingen zoals fluorouracil ontbreken, maar hun doeltreffendheid op korte termijn lijkt gelijkaardig. Voor ingenolmebutaat blijkt echter uit follow-up studies dat ongeveer de helft van de patiënten die na 8 weken goed reageerden, recidiveren na één jaar. Ingenolmebutaat heeft, ten opzichte van fluorouracil, het voordeel dat er slechts 3 applicaties nodig zijn (1 applicatie per dag gedurende 3 opeenvolgende dagen), maar de kostprijs is veel hoger. De gel moet in de koelkast bewaard worden.[1]

- Iopamidol  (Iopamigita®; hoofdstuk 19.1.1.3.) is een joodhoudende niet-ionische contraststof met lage osmolaliteit, met gelijkaardige eigenschappen als deze van andere stoffen uit deze klasse.

- Tafamidis (Vyndaqel®; hoofdstuk 20.3.) is een weesgeneesmiddel voorgesteld voor de behandeling van transthyretineamyloïdose, een zeldzame erfelijke ziekte gekenmerkt door neerslag van amyloïd, met polyneuropathie en cardiomyopathie. Er zijn slechts zeer weinig gegevens beschikbaar in verband met de doeltreffendheid en veiligheid van tafamidis.[2]