Vanaf 1 april 2015 is tarifering per eenheid verplicht voor bepaalde geneesmiddelen afgeleverd in openbare apotheken aan rusthuisbewoners

Vanaf 1 april 2015 zal de apotheker vergoedbare specialiteiten in orale vaste vorm die in openbare apotheken afgeleverd worden, verplicht per eenheid (bv. per tablet) tariferen aan de patiënt die vast verblijft in een rusthuis. Het afleveren van geneesmiddelen per eenheid is nog niet verplicht. Voor de arts verandert dit niets:  het klassieke medicatievoorschrift blijft van toepassing.

Waarover gaat het?

De tarifering per eenheid (TPE)[1] wordt ingevoerd in het kader van de begrotingsdoelstellingen voor de ziekteverzekering 2013-2015 en is vanaf 1 april 2015 verplicht voor vergoedbare specialiteiten in orale vaste vorm zoals tabletten of capsules, en dit zowel voor acute als chronische behandelingen. De tarifering per eenheid beperkt zich tot de geneesmiddelen afgeleverd door een openbare apotheek aan vaste bewoners, dus niet in “kort verblijf”,  van rusthuizen en woonzorgcentra (ROB/RVT).

Hoe zal de tarifering gebeuren?

Bij het uitvoeren van een voorschrift is de apotheker verplicht om te tariferen per eenheid voor periodes van 7 dagen. De tarifering zal gebeuren met behulp van een nieuwe prijs/vergoedingsbasis per eenheid, berekend op basis van de grootste beschikbare vergoedbare publieksverpakking. De administratieve en praktische gevolgen van TPE voor de apotheker zijn complex en een uitgebreide bespreking hiervan, valt buiten het bestek van dit korte overzicht. Voor gedetailleerde gegevens verwijzen we naar de informatie aangeleverd door de apothekersverenigingen en het RIZIV.

Hoe kan de apotheker afleveren?

De apotheker behoudt de vrijheid om af te leveren onder vorm van:

- een publieksverpakking;

- een gefractioneerde verpakking, dus per blister;

- “Individuele Medicatie Voorbereiding” (IMV)[2]: dit is een aflevering per eenheid, manueel of gerobotiseerd. IMV houdt in dat de apotheker een of meerdere geneesmiddelen uit hun primaire verpakking haalt en samenbrengt in een enkele gesloten individuele verpakking, bestemd voor toediening aan een welbepaalde patiënt op een welbepaald tijdstip.

Hoe moet de arts voorschrijven?

Het klassieke medicatievoorschrift, met vermelding van de specialiteit of de actieve stof (VOS, zie Folia augustus 2010), blijft van toepassing. In de toekomst zal het klassieke voorschrift vervangen worden door een medicatieschema, dat dezelfde waarde zal hebben als een voorschrift. In dit medicatieschema worden alle geneesmiddelen alsook de duur van de behandeling vermeld, wat de communicatie tussen de arts(en), de apotheker en de zorgverleners in het rusthuis zal bevorderen.